Bazen gerçekten zorlanırsın.Hayat yüklenir.İnsanlar umursamaz.Destek beklediğin kişiler yok olur. Ve sonra başlarsın konuşmaya:“Ben elimden geleni yaptım.”“Ben iyi niyetliydim.”“Benim yerimde olsan sen de yıkılırdın…” Ama dostum, burada bir dur.Çünkü senin acın kutsal değil.Senin acın özel de değil.Senin yaşadığını, senden önce binlerce adam yaşadı.Ama onların bazıları acıya sarılıp çürüdü, bazıları ise ayağa kalkıp kendini yeniden inşa etti….
Hadi dürüst olalım.Hayatında en çok düşündüğün şey ne?Açık açık söyle: Para. “Biraz daha olsa, daha rahat yaşardım…”“Şu kadar biriksem, kurtulurdum…”“Param yok ki, o yüzden yapamıyorum…” Ama sana kimse şunu sormuyor: Sen parayı ne sanıyorsun? Çoğu adam parayı hayatının merkezine koymuş ama bunun farkında bile değil.Sürekli çalışıyor, biriktiriyor, harcıyor…Ama ne için çalıştığını bilmiyor.Ne aldığını da bilmiyor.Sadece…
Bazen gerçekten yorulursun.💭 Hayat üstüne gelir.Kimse seni anlamaz, destek olmaz, yanında durmaz. Ve sen… başlarsın konuşmaya. “Bu sistem böyle zaten…”“Torpilin yoksa ilerleyemezsin…”“Ailem bana hiç destek olmadı…”“Benim imkanlarım olsaydı…”“Tam başlayacaktım ama çok yorgundum…” Başta hafifler gibi olursun.Sanki dertleşince geçecek sanırsın.Ama fark etmeden başka birine dönüşürsün. Her şeyden şikayet eden,herkese laf yetiştiren,ama hiçbir işe tam anlamıyla adım…
Merhaba Dostlar! Bugün biraz “saygı” hakkında konuşmak istiyorum. Ama öyle okul sıralarında ezberletilen,“büyüklere karşı saygılı ol” klişesi değil… Hayatın tam ortasında, işe yaradığında seni yukarı taşıyan,yaramadığında seni ezip geçen gerçek saygıdan bahsedeceğim. 🎯 Önce şunu bir netleştirelim: Saygı, sana durduk yere verilmez.Doğuştan gelen bir hak değildir.Ne yaşınla, ne diplomanla, ne de efendi tavırlarınla kimse sana…
